Ρωσία,τέλη του δέκατου ένατου αιώνα.Μια πόρνη,η Κατερίνα Μάσλοβα,κατηγορείται για φόνο.Στη δίκη της παρίσταται ως ένορκος ο πρίγκιπας Ντμίτρι Ιβάνοβιτς Νεχλιούντοφ. Ήταν αυτός που,νεαρή ακόμα,την είχε αποπλανήσει και την είχε εγκαταλείψει έγκυο στο παιδί τους,τον μικρό Μίτιενκα. Η κατηγορούμενη καταδικάζεται σε τέσσερα χρόνια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία. Ο Νεχλιούντοφ,κατατρεγμένος από τις Ερινύες,ακολουθεί την Κατερίνα στην εξορία και στο μαρτύριο της.
Η τραγική ιστορία της Κατερίνας Μάσλοβα δίνει την ευκαιρία στον Τολστόι να εξαπολύσει τα φαρμακερά βέλη του με στόχο τους θλιβερά παρηκμασμένους θεσμούς - από την οικογένεια έως τη δικαιοσύνη - μιας Ρωσίας που καταρρέι στο λυκόφως του 19ου αιώνα. Στην Ανάσταση κορυφώνονται και εκφράζονται οι ηθικοί στοχασμοί,οι πνευματικές ανησυχίες και οι πολιτικές ιδέες που καλλιέργησε ο Τολστόι προς το τέλος της ζωής του,όταν άρχισε να αναθεωρεί τη σχέση του με το κράτος,καταδίκασε το δεσποτισμό,την εξαθλίωση των φτωχών αγροτών και το φεουδαλισμό ως πυρήνα του τσαρικού καθεστώτος. Και,παρότι εξακολουθούσε να θεωρεί τον εαυτό του χριστιανό,δε φοβήθηκε να στηλιτεύσει την υποκρισία της επίσημης Εκκλησίας.
(Από τον πρόλογο των εκδόσεων Κέδρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου